2 μερες ακομα !!!

Νιωθω τελευταια οτι απο το αυγουστο που θα γυρισω πισω , θα εχει αλλαξει η ζωη μου.
Τίποτα πια δεν θα ειναι το ίδιο...
Δεν μπορει ο κόσμος να μην καταλάβει...δεν χωράει στο μυαλό μου αυτό !!!!!!

δεν θέλω να μιλήσω ακόμα και πιστεψε με οτι μεσα απο δω εχω να σου πω πολλα... εδω θα μαθεις γιατι γινεται αυτο !!!!!


ps= οταν δεν υπαρχει λογος, πρεπει να δημιουργήσεις ενα λογο ...

ετσι δεν ειναι "γειτονακια μου"???

μετα τις διακοπες θα τα πουμε εκτενεστερα

Αλλη μια βδομαδα.....

Τελικά η προσμονή για διακοπές είναι σαν τις τελευταίες μέρες του στρατού...τις σκέφτεσαι και δεν περνάνε με τίποτα !
φέτος αποφάσισα να πάω στην Αλλόνησο , άκουσα πως ειναι ήσυχα και πολύ όμορφα με καταπληκτικές παραλίες. παίζει πολύ ψάρι μιας και οι σποράδες ειναι για πολλους ειναι απο τους καλύτερους ψαρότοπους ( ένας ακόμα καλός ψαροτοπος ειναι η γαυδος αλλα σιγα μην χαλασουν την ζαχαρενία τους εκει να βγουν για ψάρεμα ).

Τα τελευταία χρόνια πηγαίνω σε μόνιμη βάση σε χαλαρά και μικρά νησάκια. Γαυδος ( εκπληκτικη αν και πολυ hard rock διαβιωση ), σαμοθρακη , κουφονήσια , ικαρία.
Εναλλακτικά νησάκια για λίγους θα έλεγα , γιαυτους που αντιτιθονται να φτάνουν στα κόκκινα από τα "βομβίδια" σφηνακίων , το τσίτωμα μέχρι το πρωί σε clubs και τον ύπνο μεχρι το επόμενο βράδυ.
Προτιμώ να ξυπνάω το πρωί από τον ήλιο και να μαι όλη την μέρα στην παραλία με ένα καλό βιβλίο και 2 ρακέτες αγορι
Φέτος που λες θα παω Αλλόνησο και ύστερα από ένα απρόσμενο τηλεφώνημα χθεσινό απο τον Λυκούργο μπορει και Μηλο. ( παντα βέβαια camping, έτσι?)
Δεν ξέρεις πόσο έχω ανάγκη φέτος αυτές τις διακοπές ...η χρονιά ήταν υπερβολικά δύσκολη ψυχολογικά ( δεν θέλω να αναφερθω ακόμη σ'αυτήν αν και ειναι ο κύριος λόγος που σκέφτηκα την δημιουργία του blog μου).


Εις αναμονή λοιπον...

Η ΚΙΝΗΣΗ ΜΟΥ....

.....( δεν ξερω πως να ξεκινησω !!!!!!).
Ας κάνουμε έτσι την αρχη..

Καιρό τώρα το σκεφτόμουν να πάω να αγοράσω ένα ημερολόγιο και να γράφω μέσα οτιδήποτε σκέφτομαι ή ότι κάθομαι και μιλάω με μένα . Κατι με πάει προς τα εκεί.... ίσως ειναι οτι μερικά πράγματα που προβληματιζομαστε δεν λεγονται....ίσως και να λέγονται δεν μπορούν να ακουστούν ....ίσως είναι ομως και άλυτα....
Ο λόγος που τελικά δεν πήγα να αγοράσω αυτό το ημερολόγιο αλλά αποφάσισα να τα λέμε μέσα απο ένα blog είναι οτι θέλω να με ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ .
Ποτέ δεν το κατάλαβα για ποιο λόγο να κρατάς εσώκλειστα τις πιο όμορφες σκέψεις σου , τις πιο δύσκολες ερωτήσεις σου και τις πιο κρυφές επιθυμίες σου αμπαρωμενες με ένα λουκέτο.
Οποιος έχει δοκιμάσει να γράψει σε ενα ημερολογιο , σίγουρα και το λέω σιγουρα θα παρακαλουσε να διαβαστει απο το σωστο ατομο , και εννοώ απο αυτον/ήν που αφορούν όλα αυτά τα θέλω και τα συγνωμη που εκλειονται μέσα.
Γι' αυτό λοιπόν ΕΣΥ θα συμμετέχεις ΜΑΖΙ μου γιατι εμπιστέυομαι την κρίση σου ... δεν με ενδιαφέρει αν είναι αρνητική ή θετική.....με ενδιαφέρει να με ακούσεις !!!
Θα προσπαθησω να τα λεμε τακτικα. ( μην αυταπατάσαι ότι θα γράφω κάθε μέρα)
κλεινω τωρα γιατι ηρθαν κατι φιλοι

τα λεμε